Over mij

Ellen ten berge

Na het behalen van mijn gymnasiumdiploma begin ik in 1963 met de studie pedagogie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Daar haal ik mijn kandidaatsexamen en verhuis vervolgens samen met mijn echtgenoot naar Amsterdam, waar ik mijn doctoraal andragologie doe aan de Universiteit van Amsterdam.

Tijdens mijn studie en daarna kom ik in de ban van het jongerenwerk voor jongeren die leven in moeilijke omstandigheden. Gedurende tien jaar doe ik als vrijwilliger uitvoerend agogisch werk met een groep meisjes in een jongerencentrum. Mijn belangstelling voor meisjes is mede ingegeven door de vrouwenemancipatiebeweging in de jaren zeventig.

Over dit jongerenwerk en deze jongeren schrijf ik een drietal artikelen in het tijdschrift Jeugd en Samenleving.

Vanaf 1980 krijg ik de kans om van mijn passie mijn werk te maken. In opdracht van het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur werk ik als projectmedewerker aan de ontwikkeling van bijscholing van randgroepjongerenwerkers. Daarna werk ik als staffunctionaris onderzoek en methodiekontwikkeling bij het Landelijk Steunpunt Randgroepjongerenwerk. De term randgroepjongeren is sinds de jaren negentig in onbruik geraakt, nu spreekt men over jongeren met problemen op meerdere leefgebieden.

In de tweede helft van mijn loopbaan, 1987-2002, werk ik parttime als docent bij de Hogeschool van Amsterdam, Faculteit Sociaal Agogische Dienstverlening, onder andere bij de opleiding randgroepjongerenwerk. Naast dit werk promoveer ik in 1995 aan de Universiteit van Amsterdam op een onderzoek getiteld: Meisjes in de knel – Vraag en aanbod in het agogisch werk met maatschappelijk geïsoleerde meisjes. Over de uitkomsten van dit onderzoek schrijf ik artikelen in diverse tijdschriften zoals Tijdschrijft voor Agologie, Tijdschrift Jeugdonderzoek en Tijdschrift voor de Sociale Sector. Ook geef ik er lezingen over, onder meer op de First Internationale Conference on Girls and Girlhood: Transitions and Dilemma’s.

Na het beëindigen van mijn loopbaan in 2002 besluit ik een nieuwe loopbaan te beginnen en me bij te scholen op het gebied van creatief schrijven, omdat ik met behulp van het vertellen van verhalen beter kan verwoorden wat me bezighoudt dan via artikelen en lezingen. Daartoe volg ik cursussen bij de LOI, de Schrijversvakschool, Schrijven Online Academie en Scriptschool en publiceer ik korte verhalen (fictie en non-fictie) en gedichten in literaire tijdschriften (LEI en Schoon Schip) en in een historisch tijdschrift (Bergense Kroniek).

In 2010 debuteer ik met het non-fictie boek Een kind voor mijn deur. Met één van mijn korte verhalen , Tweestrijd (fictie), win ik in 2012 een prijs van de wedstrijdsite Woordenstroom.

Ervaringen die ik in mijn werk heb opgedaan, verwerk ik in Overwinnen van trauma het kan – Het meisje, de hulpverlener en de buddy.